Futra, wełna, plastelina i inne bajery 

8 grudnia w Mediatece MeMo rozpoczął się Międzynarodowy Festiwal Filmowy StopTrik. Z samego rana do sali Cinemo zawitała grupa młodych widzów, by obejrzeć sześć pierwszych filmów z Konkursu Stop motion dla dzieci w grupie wiekowej 6-8 lat. Uczestnicy mogli poczuć się zaszczyceni, ponieważ jako pierwsi goście oglądali festiwalowe produkcje w Polsce! W świat animacji poklatkowej wprowadzała ich prelegentka – Hanna Domżalska, studentka filmoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim. Dziecięca widownia wcieliła się w rolę jury – przed rozpoczęciem pokazu wszyscy otrzymali karty do głosowania, by w skali od jednego do pięciu ocenić każdy film. Kolorowanie serduszek było dla nich fascynującą formą wyrażania swojej opinii.

Każdy z filmów okazał się czarujący, zarówno pod względem techniki, jak i opowiedzianej historii. Rozpoczęliśmy nie byle jak, od estońskiej animacji wycinankowej Rzepa. Młodych jurorów zaintrygowała także animacja o tytule Mama na baterię, wykonana przez twórców z Korei Południowej. Dzieci miały ogromną radość z wychwytywania tego, jakie materiały zostały użyte w produkcjach, a było ich sporo: kartony, plastelina, futra, filce, wełna, papier, folia, zabawki z drewna… Po obejrzeniu wszystkich animacji okazało się, że zdania zgromadzonej publiczności na ich temat są bardzo podzielone. Trudno było wskazać tytuł, który najmocniej przypadł im do gustu. Ale spokojnie, już w niedzielę dowiemy się, która z animacji według młodej widowni zasłużyła na wygraną.

Kornelia Mazowiecka

Animacją przez świat

Międzynarodowy Konkurs: Stop motion dla dzieci w wieku 9-11 lat był filmową podróżą po całym świecie. W trakcie seansu dziecięca widownia obejrzała filmy wyprodukowane między innymi na Węgrzech, w Argentynie, w Czechach, we Francji i w Kanadzie. Choć nietrudno wyobrazić sobie, by bariera językowa była poważną przeszkodą w tak transnarodowej wycieczce, język filmu animowanego okazał się znakomitą formą poznawania świata. Nawet gdy czasem napisy „były za szybko”, młoda widownia doskonale bawiła się, śledząc historię czeskiego chłopca marzącego o karierze wielkiego piłkarza. Szczególną radość sprawił szalony musical o lamach, które tańczą w pralni. Razem wzruszyliśmy się też przy opowieści o Zbieraczu dźwięku. Poczucie uniwersalnych wartości oraz identyfikowanie się z emocjami, które towarzyszą bohaterom w tak odległych nam krajobrazach i światach, okazały się niebywałą podróżą do świata animacji. O kulisach tego świata – technikach animacji klasycznych opowiadała Hanna Domżalska, która przy każdym filmie tłumaczyła jak działa filmowa magia. Dzieci z pasją (choć przy udziale swoich błyskotliwych i uroczych komentarzy) wysłuchały krótkich prelekcji o technikach animacji klasycznej.

Filip Grzędowski