Oscary – skąd nazwa, jak wyglądała wcześniej gala. Przekrój historyczny

Rozdanie Oscarów to najbardziej prestiżowa ceremonia wręczenia nagród w Hollywood, organizowana corocznie. Przybrała postać megawydarzenia i wszyscy związani bezpośrednio lub pośrednio z Hollywood z niecierpliwością czekają na oscarową noc., a popularność Oscarów rosła z biegiem czasu.

Patrząc wstecz na historię rozdania Oscarów, widzimy, że nagrody były pomysłem utworzonej w 1927 roku Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej (AMPAS).

Aktor filmowy Douglas Fairbanks, Sr. został wybrany na pierwszego prezesa Akademii. Głównym celem ustanowienia nagród było uhonorowanie utalentowanych artystów branży filmowej. Pierwsza ceremonia wręczenia Oscarów odbyła się 16 maja 1929 roku w Hollywood Roosevelt Hotel, z dala od publiczności. To była bardzo kameralna impreza, w której gościło tylko dwieście siedemdziesiąt osób. Nagrody wręczono podczas bankietu, zorganizowanego w hotelowej Sali Kwiatów. Bilety na uroczystość dla gości kosztowały 5 dolarów.

Pierwsza ceremonia rozdania Oscarów składała się z 12 kategorii, oprócz dwóch wyróżnień specjalnych. Nagrody miały uhonorować osoby odpowiedzialne za osiągnięcia filmowe w 1927 i 1928 roku. Podczas pierwszej ceremonii wręczenia Oscarów nie było elementu zaskoczenia, ponieważ nazwiska zwycięzców zostały ogłoszone z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Cała sprawa była wydłużona, wypełniona przemówieniami. Jednak Douglas Fairbanks, prezes Akademii, sprawił, że praca nad rozdaniem statuetek zwycięzcom była bardzo szybka.

Pierwszego Oscara dla najlepszego aktora zdobył niemiecki tragik Emil Jannings (za „Ostatni rozkaz” i „Drogę wszelkiego ciała”). Aktor musiał wrócić do Europy przed ceremonią, więc poprosił Akademię o wcześniejsze przyznanie mu nagrody. Jego prośba została przyjęta, dzięki czemu jego statuetka była pierwszą nagrodą Akademii, jaka kiedykolwiek została wręczona. Nagroda dla najlepszej aktorki trafiła do Janet Gaynor za „Siódme niebo”, „Anioła ulicy” i „Wschód słońca”. Były dwie nagrody w reżyserii, za dramat i komedię, zdobyte odpowiednio przez Franka Borzage'a i Lewisa Milestone'a.

Podczas 29. uroczystości, która odbyła się w 1957 roku, wprowadzono kategorię najlepszego filmu nieanglojęzycznego, obecnie znanego jako najlepszy międzynarodowy film fabularny. Do tego czasu filmy obcojęzyczne były uhonorowane Nagrodą Specjalną za Osiągnięcia.

Akademia oficjalnie przyjęła nazwę „Oscar” dla trofeów w 1939 r. Jednak pochodzenie nazwy jest kwestionowane. Jedna z biografii Bette Davis, która była prezydentem Akademii w 1941 roku, mówi, że nazwała nagrodę imieniem swojego pierwszego męża Oscara Nelsona. Często wymienianym pomysłodawcą jest Margaret Herrick, sekretarka wykonawcza Akademii, która, kiedy po raz pierwszy zobaczyła nagrodę w 1931 roku, powiedziała, że ​​statuetka przypominała jej „wujka Oscara”. Był to pseudonim jej kuzyna Oscara Pierce’a.

Felietonista Sidney Skolsky, który był obecny podczas nadania Herrickowi imienia w 1931 roku, napisał, że „Pracownicy czule nazwali swoją słynną statuetkę „Oscarem”. Akademia przypisuje Skolsky'emu „pierwsze potwierdzone w gazecie nawiązanie do Oscara” w jego marcowym felietonie. 16, 1934, który został napisany o szóstej Akademii w tym roku. Nagrody z 1934 r. pojawiły się ponownie w innej wczesnej wzmiance medialnej o Oscarze: w artykule z magazynu Time. Podczas ceremonii w tym roku Walt Disney jako pierwszy podziękował Akademii za swojego „Oscara” podczas przemówienia akceptacyjnego.

Ceremonia rozdania Oscarów od początku była transmitowana publicznie.

Do 1953 r. odbywała się audycja radiowa, a następnie ceremonia była transmitowana w telewizji. W ciągu pierwszej dekady wyniki ceremonii wręczenia nagród zostały przekazane gazetom do publikacji o godzinie 23:00, w noc wręczenia nagród. System został jednak zrujnowany przez Los Angeles Times, który ogłosił zwycięzców jeszcze przed rozpoczęciem ceremonii. Od tego czasu tylko zapieczętowana koperta służy do ujawnienia nazwisk zwycięzców.

To właśnie w 1966 roku odbyła się transmisja ceremonii wręczenia Oscarów w kolorze. Dzięki temu widzowie w domu mogli doświadczyć olśniewającego uroku wydarzenia, a popularność ceremonii wręczenia nagród osiągnęła nie do pokonania wyżyny. Dziś Oscary są transmitowane w telewizji na całym świecie, docierając do fanów kina w ponad 200 krajach. Od 2002 roku nagrody są nadawane z Kodak Theatre, hipnotyzując lokalną i międzynarodową publiczność.

Na proces wyłania zdobywców statuetek składają się dwa etapy. W pierwszym wyłaniani są nominowani. W tym celu członkowie Akademii, a więc ponad pięć i pół tysiąca osób reprezentujących poszczególne grupy zawodowe, wskazuje po pięciu nominowanych w każdej kategorii. Na podjęcie decyzji i odesłanie kart do firmy audytorskiej (od roku 1934 roku tą firmą jest PricewaterhouseCoopers) mają miesiąc. Po zliczeniu głosów nominacje zostają ogłoszone, a wybór zwycięzców wkracza w etap drugi. Do członków Akademii ponownie zostają rozesłane karty, tym razem jednak w celu pozyskania głosów na tylko jednego nominowanego w każdej kategorii i w czasie o połowę krótszym. Po zliczeniu głosów ukryte w zaklejonych kopertach wyniki trafiają do Akademii, po czym otwierane są dopiero w czasie ceremonii. O tym, do kogo powędrują nagrody, wiedzą tylko pracownicy PricewaterhouseCoopers.